خـــــیلی چیز ها

می کـند یک مـرد را افـسرده خـیلی چـیز ها

                      خـاطـرش را بی ســبب آزرده خـیلی چیز ها

گر چه مرد از غـصۀ دنیا نمی پژمرده است

                     کـرده روحـش را بسی پژمرده خیلی چیز ها

می کند این رو به آن رو سر نوشت مرد را

                    با دو دست خویش خرده خرده خیلی چیز ها

رفــته اسـت از دست های او بـدون اخــتیار

                    از هــمان سـوئی که بـاد آورده خیلی چیز ها

داغ کـم می بیـند امـا من نمـی دانــم چــرا ؟

                    پیـش چـشم داغــدارش مرده خـیلی چیز ها

گرده اش بشکسته از یک بارسنگینی و باز

                   می شود سـر بار بـر این گـرده خیلی چیز ها

می زند حال نحیفش را به هـم  , از زندگی  

                   مـثل یک موشی که آنرا خورده خیلی چیز ها

در مـرام راسخش , دیدم که تاثیــری نکـرد

                   گـر چـه تاب و طاقـتش را بـرده خیلی چیز ها

 

                                           شانزدهم بهمن ماه1391