آرامــشی در یک نگاه

هر از گاهی ز چـشم مست تو الهام می گـیرم             برای مستی ام از چشم مستت جام می گیرم

نگاهم شیر می نوشد ز چشمانت به شیرینی             و بـا یـک نوشــش شیرین کــمی آرام می گیرم

نگاهـی دزدکی دارم به چــشمانی قـشنگ اما             حــلالم کـن اگـر از چـشم مستت کام می گیرم

به بد نامی خود می کوشم اما مطمئن هستم            که گـاهی یک نگـاه از مردم خوش نام می گیرم

به چشمان تو چندین قرن بی سودش بدهکارم            ببین من از چـه بانـکی تا کـجا ها وام می گیرم

تو خوبـی چـشم هایت خوب اما من نمـی دانم            چـرا از چـشم بعـضی دلــبران دشـنام می گیرم

مــن آخـر با تمــام قدرتــم روزی بـه نــــا مـــردی             تقـاصــم را از ایـن گوســاله هـای رام می گیرم

نگــاهــم کــن در ایــن حـالات وانفـــسا والا مـن             ســـرابی پـر رمـق از پوچـــی اوهـــام می گیرم

در این یکی هفـشده سال باقی هم نگاهــم را             از ایـــن نــامــحرمان بــا اخـــتیار تــام می گیرم

بـه هـمراه شهاب بی نــشانی گـاه گاهـی هم            نهــانـــی اقـــتباس از پـــرتــو بهــــرام می گیرم

                                                                       ۲۷ تیر ماه ۱۳۹۱