مقام محمود

هــر آ ن کس کمترین حظی ز کـا ر چشـم تر دارد              دعا هـایش به هـر نوع درد بی درمان ا ثردارد

مقــام شــامخ محمـــود شد شآمل بدا ن حــا لی               که فیض ازاشگ چشم و آه جانسوز سحـردارد

مـــرید همت آ نـــــم که یک جـــو ا ز رضــــا یت را               مطــا بق با دو خــرمن ا ز قضـــــا و ا ز قدر دارد

به ســـا ز مطرب طــــنا ز رقصـــیدن بود مشـگـل               هـــــــنرآن را بود کا و رقص موزون د ر کمر دارد

بیـــا بنگـــــر که آن د لدار در شب هــا جه دورانی               به دور ا ز چـشم های خفته درخوابم به سردارد

مســــلم نیک میـــدا ند که مرهم نه بود آ خـــــــر               هرآن رگ زن که در دســـتان خونین نیشتر دارد

دراین محنت سرا آن کس بوصـل دوست نا ئل شد               که در کوی وصـا لش شــور و شوق بیشتردارد

شــها ب امیـد می دارم که آن فرزانه هم یک شب               ز لـــطف خویش این درما نده را هم درنظر دارد

                                                                                شهاب نچف آبادی