حج نا تمــــام
حـــج نا تمـــام
فــلک پـر کـرده بود از محنت ایام جـامـش را وزومی خواســت دریکـدم بیـاشـامد تمامـش را
می آمد خـسته با یک کـوله باردرد بی درمان نمی دانــست تـا درمــان کــند اول کـدامـــش را
بقــدری غرق درنا مردمی میگشت درغـربت که غــربت هم کراهت داشت از پاسخ پیامش را
بشوق کربلا از کــعـبه می آمد ولی غــمگین به عــشقی مــتصـل می کـرد حج نا تمـامـش را
به دیدار بلا می رفت و بـر آ ن بود بگــــذارد بدون هــیچ شـکی در طـریق عـشق گامــش را
مرامش مرگ با عز و بزرگی بود و برآن شد که تا احــیا کـند بـا خون سرخ خود مرامــش را
رها می کرد در دریای خون با ماتمی مـــطلق مــیان لــشگری بی رحـم طـفل تـشنه کامـش را
بـروی خـاک ها در پیش چــشم خـاندان خـود بخونش شستشومیکرد جسم خوش خرامش را
جفا با دست خود در مـوقع غـــلطیدن درخون حـنا می کرد زلـف عــنبرین مشـــگ فامــش را
بدین ترتیب گریان گشت هرصبح ومسا گردون که با خون رنگی خود جاودان سازد قیامش را
عاشورای ۱۳۷۰
این مرد که عاشق تو شد پیر شده است
