فدایت می شوم صد من
فدایت می شوم صد من به شرط این که بگذاری مهــیا بهر جــان کــندن بـه شــرط ایـن که بگذاری
دهـــم در راه وصــل تو ز شــوق زایـــد الوصـــفی هـزاران سر ز صـد ها تن به شــرط این که بگذاری
ز دین و کیـش و آئین و مـرام و مـسلک و مذهـب کشم دست و دل و دامن به شرط این که بگذاری
برای همـــسر و فـرزند و قــوم و خویـش و بیــگانه سرا پـا میشوم دشمن به شــرط این که بگذاری
بیــــافــتم در پریــــشان گیـــسوان و طــرۀ زلــفت چو یک بادی که در خرمن به شرط اینـکه بگذاری
زنم در محضــرت ای کـبریائی محـضر ای سـاقی هفـــشده جام مرد افکن به شرط این که بگذاری
کــنم افسار نفــــس ســر کــش و امـارۀ خــود را شود رام من این توسن به شرط این که بگذاری
چو پرسـیدی چه کـس دارد توان فرقت و هجران هـزاران دفـعه گـفتم من به شـرط این که بگذاری
ز اخــلاص درون بــر پــــا نمــاینــد آتــشی در دل مغ و شیخ و شهاب و من به شرط اینـکه بگذاری
دوم آبان ماه 1390
این مرد که عاشق تو شد پیر شده است
