سفری پـر خطر

قســمتم شــــد ســـــفری پر خـــــطر آغاز کنم             تشـــــــنه تا دوست از ایـن مهـــلکه پروازکنم

قسمت این بود خدا خواست که من بالب خشـک            ســفری بی سـر و بـی همســـفر آغــاز کنم

رازهـا ئی ا ســــت که با ید به تو مـن می گفـتم            بعــد از ا ین راز دلـــــم را بـه کــه ابــراز کـــنم

 آخر این جا سر و سـری است که تقدیر نخواست           مـن تو را با خــبر ا ز جـــــــمله ا یــن را ز کنـم

من برای چه کسـی راز د لـــــم را پــــس ا ز ا ین            بی تـو ای غــــنچه نو بــــــاز شـــده باز کــنم

رفــــــتی و جــــان من ای جان پدر با تـــو بـرفت            جان من بی تو پس از ا ین به چه کس نازکنم

را ضـی ام در پــس یک رنـج جـــــــگر سوز و لی           به چســان بـا جگــرسـوخــــته ام ســـاز کنم

 در بلنـــدای عــــــــطـش سوخـــــتی ا ما گل من         اشـــگ نگـذاشت تو را خــوب بـــر انـداز کــنم

                                                                                               تاسوعای 1425