دو باره ســــینه ا م پر ا ز تب غــرور می شود
فرصت عبور
دو بـاره ســــینه ا م پر از تـب غــرور می شود فـضـای خاطـری غـمین پر از سـرور می شود
دو باره یک تفــرعـــن عجــــیب مـوج مـــــیزند مــیان ســینه ای که ممـلو از غــرور می شود
هنــوز هم پس از هـزار وچند صـد خزان غمت چه سـخت در میـان ســینه هـا مـرور می شود
مــدام گفــته ام به خـود خــدای مـن چه موقعی دو باره ایـن غــرور ها ز ســینه دور می شود
نشــسته ام ببـــــیـنم ا ز کــدام ســـمت دهــکـده زمیـــنه ای فــراهـم از بـــرای نـــور می شود
کــدا م فصـــل عا شـقی میـا ن شعـر هــا ی من دو باره فــرصــتی بـرا ی یک عـبـور می شود
ندیده ای به مثل دختران چگونه شعر ها ی من برای ایـن که د لنــشـین شـوند جـور می شود
اگر نخـواســـتی مرا ، نخـواه عـزیـز من مگــر کـه خواسـتن و یـا نخـواسـتن به زورمی شود
شهاب نجف آبادی